A Beautiful Mind ผู้ชายหลายมิติ (2001) ⭐️ 8.2/10

A Beautiful Mind ผู้ชายหลายมิติ (2001)
A Beautiful Mind (2001)
PG-13 | 2h 15min | Biography, Drama | 4 January 2002 (USA)
https://www.imdb.com/title/tt0268978/

Director: Ron Howard
Writers: Akiva Goldsman, Sylvia Nasar (book)
Stars: Russell Crowe, Ed Harris, Jennifer Connelly

เรื่องย่อ A Beautiful Mind ผู้ชายหลายมิติ (2001)

ปี ค.ศ.1947 จอห์น ฟอร์บส์ แนช จูเนียร์ (รัสเซล โครว์) เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน เพื่อศึกษาด้านคณิตศาสตร์ “อัจฉริยะผู้ลึกลับจากเวสท์เวอร์จิเนีย” ผู้นี้ ไม่ได้มาจากโรงเรียนเตรียมชื่อดัง หรือมีเงินทองมากมาย ที่จะพาเขาเข้ามหาวิทยาลัยระดับไอวี่ลีก มีเพียงอาจารย์ผู้ทรงเกียรติที่สุดแห่งพรินซ์ตันเท่านั้น ที่เห็นว่าเขาสมควรเรียนที่นั่นที่สุด

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปรับตัว ทั้งแนช และพรินซ์ตัน การเข้าสังคมและการเข้าห้องเรียน ต่างก็ไม่มีความหมายสำหรับเขา เขามุ่งมั่นเพียงสิ่งเดียว คือการค้นพบความคิดทฤษฏีใหม่ ๆ เป็นคนแรก

ภาควิชาคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน มีการแข่งขันกันอย่างดุเดือด และเพื่อนร่วมชั้นเรียนของแนช อยากจะเห็นเขาล้มเหลว แต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำดีกับเขา และยุยงส่งให้เขาทำเพื่อความสำเร็จ คืนหนึ่งเขาออกไปเที่ยวบาร์กับพวกเพื่อนๆ การที่เพื่อนๆ พยายามจีบสาวสวยผมบลอนด์คนหนึ่ง ได้สะดุดความสนใจของเขา เมื่อแนชเฝ้าดูการชิงดีชิงเด่นของเพื่อนๆ สมมุติฐานที่อยู่ในหัวเขามาตลอด ก็ระเบิดเป็นข้อสรุปที่ชัดเจน คำตอบของเขาเรื่องทฤษฎีเกม หรือคณิตศาสตร์เกี่ยวกับการแข่งขัน ได้ปฏิเสธทฤษฎีของ อดัม สมิธ ผู้เป็นบิดาของเศรษฐศาสตร์ยุคใหม่โดยสิ้นเชิง ทฤษฎีที่ได้รับการยอมรับมานานหนึ่งร้อยห้าสิบปี กลับล้าสมัยไปในทันที และชีวิตของแนชก็เปลี่ยนแปลงไปชั่วนิรันดร์…

ต่อมา แนชได้ตำแหน่งวิจัยและสอนที่ M.I.T. (Massachusetts Institute of Technology) ที่เขาปรารถนามาก แต่เขาก็ยังไม่พอใจ วิทยาศาสตร์มีบทบาทอย่างยิ่ง ในการทำให้อเมริกาชนะสงครามโลกครั้งที่สอง และบัดนี้ เมื่อสงครามเย็นประทุขึ้น แนชก็ใฝ่ฝัน ที่จะมีบทบาทในความขัดแย้งใหม่นี้ ความปรารถนาของเขาได้รับการตอบสนอง เมื่อ วิลเลี่ยม พาร์เชอร์ (เอ็ด แฮร์ริส) ผู้ลึกลับรับเขาเข้ามาทำงานลับสุดยอด ในการถอดรหัสลับของฝ่ายศัตรู

แนชทุ่มเทตนเองให้กับความพยายามนี้ ขณะที่ยังคงทำงานของเขาที่ M.I.T. ต่อไป และที่นั่นอีกเหมือนกัน ที่เขาได้รับการท้าทายใหม่โดย อลิเซีย ลาร์ด (เจนนิเฟอร์ คอนเนลลี) ผู้งดงามและหลักแหลม นักศึกษาวิชาฟิสิกส์ ที่แนะนำให้แนชรู้จักแนวคิด ที่เขาไม่เคยพิจารณาอย่างจริงจังมาก่อน นั่นคือ ความรัก

แนชกับอลิเซียแต่งงานกัน โดยที่เขาไม่สามารถเปิดเผยโครงการอันตราย ที่เขาทำให้กับวิลเลียม พาร์เชอร์ได้ ตัวงานและการที่ต้องปิดบัง ตลอดจนความอันตรายเริ่มส่งผล แนชทำลับ ๆ ล่อ ๆ ประสาทหลอน และในที่สุดเขาหลงเข้าไปอยู่ในโลกจอมปลอม ผลการวินิจฉัยบอกว่าเขามีความผิดปกติทางจิต โดยมีบุคคลิกภาพที่แปลกแยกออกไปจากโลกแห่งความจริง

อลิเซียต้องเจ็บปวดกับสภาพอาการของสามี เธอต่อสู้ภายใต้ความเครียด ของอัจฉริยะเพี้ยนผู้เป็นที่รัก ความรักอันหวานชื่นของทั้งสองอันตรธานไป และดูเหมือนว่าทุกวันจะมีเรื่องเลวร้ายใหม่ ๆ เกิดขึ้น แต่อลิเซียยังคงมองชายที่มีเสน่ห์ที่เธอตกหลุมรัก และสิ่งนี้ทำให้เธอยอมเสียสละเพื่อเขา แนชได้รับแรงบันดาลใจจากความรัก และความศรัทธาของเธอ ที่จะต่อสู้โรคร้ายที่ผู้คนคิดว่ารักษาไม่หาย และมีแต่จะแย่ลง

แนชผู้อ่อนน้อมคนนี้ มีเป้าหมายที่ธรรมดามากขึ้น แต่กลับยากที่จะกระทำให้สำเร็จ เขายังคงถูกความรู้สึกร้าย ๆ หลอกหลอน ความต้องการเรื่องทฤษฎีคณิตศาสตร์ ก็ยังคงทำให้เขามึน ๆ เขาตั้งใจที่จะค้นหาความปกติในแบบฉบับของเขาเอง ด้วยความตั้งใจอันแรงกล้า เขาทำงานของเขาต่อไป และในปี 1994 เขาได้รับรางวัลโนเบล ในขณะนั้น งานอันกระจ่างของเขาในเรื่องทฤษฎีความสมดุลย์ระบบ กลายเป็นความคิดที่มีอิทธิพลมากที่สุดในทศวรรษที่ 20 และได้เป็นรากฐานของเศรษฐศาสตร์แผนใหม่ และแนชเองก็กลายเป็นชายที่มีจิตใจ และความคิดที่งดงาม

Awards

Winner Oscar
Best Picture
Brian Grazer, Ron Howard
Best Actress in a Supporting Role
Jennifer Connelly
Best Director
Ron Howard
Best Writing, Screenplay Based on Material Previously Produced or Published
Akiva Goldsman

—Stars, maybe Love—

In 1947, John Nash arrives at Princeton University as co-recipient, with Martin Hansen, of the prestigious Carnegie Scholarship for mathematics. He meets fellow math and science graduate students Sol, Ainsley, and Bender, as well as his roommate Charles Herman, a literature student. Determined to publish his own original idea, Nash is inspired when he and his classmates discuss how to approach a group of women at a bar. Hansen quotes Adam Smith and advocates “every man for himself,” but Nash argues that a cooperative approach would lead to better chances of success, and develops a new concept of governing dynamics. He publishes an article on his theory, earning him an appointment at MIT where Sol and Bender join him.

In 1953, Nash is invited to the Pentagon to crack encrypted enemy telecommunications, which he manages to decipher mentally. Bored with his regular duties at MIT, including teaching, he is recruited by the mysterious William Parcher of the United States Department of Defense with a classified assignment: to look for hidden patterns in magazines and newspapers in order to thwart a Soviet plot. Nash becomes increasingly obsessive in his search for these patterns, delivering his results to a secret mailbox, and comes to believe he is being followed.

One of his students, Alicia Larde, asks him to dinner, and they fall in love. On a return visit to Princeton, Nash runs into Charles and his niece, Marcee. With Charles’ encouragement, he proposes to Alicia and they marry. Nash fears for his life after surviving a shootout between Parcher and Soviet agents, and learns Alicia is pregnant, but Parcher blackmails him into continuing his assignment. While delivering a guest lecture at Harvard University, Nash tries to flee from people he thinks are Soviet agents, led by psychiatrist Dr. Rosen, but is forcibly sedated and committed to a psychiatric facility.

Dr. Rosen tells Alicia that Nash has paranoid schizophrenia and that Charles, Marcee, and Parcher exist only in his imagination. Alicia informs Nash that the Department of Defense does not employ a “William Parcher” and reveals the unopened documents he delivered to the secret mailbox. Nash is given a course of insulin shock therapy and eventually released. Frustrated with the depressive side effects of his antipsychotic medication, he secretly stops taking it and relapses, “meeting” Parcher again.

In 1956, Alicia discovers Nash has resumed his “assignment” in an abandoned shed near their home. Realizing he has relapsed, Alicia rushes to the house to find Nash had left their infant son in the running bathtub, believing Charles was watching the baby. Alicia calls Dr. Rosen, but Nash believes Parcher is trying to kill her and accidentally knocks her and the baby to the ground. As Alicia flees with their baby, Nash jumps in front of her car and affirms: “Marcee can’t be real! She never gets old!”, finally accepting that Parcher and other figures are hallucinations. Against Dr. Rosen’s advice, Nash chooses not to restart his medication, believing he can deal with his symptoms himself, and Alicia decides to stay and support him.

Nash returns to Princeton and approaches his old rival Hansen, now head of the mathematics department, who allows him to work out of the library and audit classes. Over the next two decades, Nash learns to ignore his hallucinations and, by the late 1970s, is allowed to teach again. In 1994, Nash wins the Nobel Prize for his revolutionary work on game theory, and is honored by his fellow professors. At the Nobel ceremony, he dedicates his prize to his wife. As Nash, Alicia, and their son leave the auditorium in Stockholm, Nash sees Charles, Marcee, and Parcher watching him, but looks at them only briefly before departing.